Evanxeo: Mt 5, 13-16
Comentario:
O evanxeo de hoxe responde a unha preocupación que tiña a comunidade cristiá á que se dirixía o evanxelista Mateu; preocupación que tamén é normal que teñamos nós, os homes e mulleres que compoñemos as comunidades cristiás dos tempos de hoxe. A cuestión é esta: como estar, como situarnos, como vivir, como axudar, como influír para ben, no medio das parroquias, das vilas, das cidades onde vivimos? E, por suposto, detrás de esta pregunta, hai un convencemento, no que nos está insistindo con frecuencia e frescura o Papa Francisco: a comunidade cristiá non é para si mesma, non é ben que estea pechada en si mesma, mirando continuamente para o seu embigo, para a súa organización, para os seus debates internos; a súa razón de existir é estar metida entre a xente, metida no mundo para contribuír á súa mellora co mellor que a comunidade cristiá pode dar. Temos nós esa conciencia de debernos a quen nos rodea? Preguntámonos se a xente que nos rodea é significativa para nós, nos cuestiona a nosa forma de ser persoas cristiás?