Tempo Ordinario: 17ª semana

28 de xullo: Domingo 17º do Tempo Ordinario.

1ª lectura: 2 Re 4, 42-44. Salmo: 144, 10-11. 15-16. 17-18

2ª lectura: Ef 4, 1-6

Evanxeo: Xn 6, 1-15

Nunha ocasión foi Xesús á outra banda do mar de Galilea (o de Tiberíades). Seguíao unha chea de xente, porque viran os sinais que facía nos enfermos. Subiu Xesús ao monte e sentou alí cos seus discípulos. Estaba a chegar a Pascua, a festa dos xudeus. Levantou a vista Xesús e, vendo vir tanta xente cara a el, díxolle a Filipe:

—¿Onde imos mercar pan, para que coma esta xente?

(Isto dicíao para tentalo, que el ben sabía xa o que ía facer.)

Respondeulle Filipe:

—Nin medio ano de xornal chega para que cada un deles reciba un codelo.

Un dos seus discípulos, André, o irmán de Simón Pedro, díxolle:

—Hai aquí un rapaz que ten cinco bolos de pan de cebada e dous peixes; pero, ¿qué é iso para tanta xente?

Xesús ordenou:

—Facede sentar a xente.

Había moita herba naquel sitio. E sentaron como uns cinco mil homes. Entón colleu Xesús os pans e, dando grazas, repartiu aos sentados canto quixeron; fixo o mesmo cos peixes. Cando se fartaron, díxolles aos seus discípulos:

—Recollede os anacos sobrantes, para que non se estrague nada.

Entón xuntáronos e encheron doce cestas cos anacos dos cinco bolos de pan de cebada que lles sobraran aos que comeron. Ao veren aqueles homes o sinal que fixera, dicían:

Este si que é o profeta que había de vir ao mundo.

Entón Xesús, decatándose de que o ían vir coller para proclamalo rei, retirouse outra vez ao monte el só.

Tempo Ordinario: 16ª semana

21 de xullo: Domingo 16º do Tempo Ordinario

1ª lectura: Xer, 23, 1-6. Salmo: 22, 1-3a. 3b-4. 5. 6

2ª lectura: Ef 3, 13-18

Evanxeo: Mc 6, 30-34

Sucedeu que os apóstolos volveron reunirse con Xesús e contáronlle canto fixeran e ensinaran. El díxolles:

—Vinde vós sos a parte, a un lugar arredado e descansade un pouco.

Porque eran moita a xente que ía e viña, e nin para comer atopaban tempo. Entón marcharon na barca á parte, a un lugar arredado. Pero víronos marchar e déronse conta moitos e desde todas as aldeas foron andando para alí, e chegaron primeiro ca eles.

Cando desembarcou Xesús, atopouse cunha gran multitude e sentiu compaixón por eles, porque eran coma ovellas sen pastor, e púxose a ensinarlles moitas cousas.

Tempo Ordinario: 15ª semana

14 de xullo: Domingo 15º do Tempo Ordinario

1ª lectura: Am 7, 12-15. Salmo: 84, 9ab-10. 11-12. 13-14

2ª lectura: Ef 1, 3-14

Evanxeo: Mc 6, 7-13

Un día chamou Xesús os Doce e empezou a mandalos de dous en dous, dándolles poder sobre os espíritos malos. Recomendoulles que non levasen nada para o camiño, fóra dun caxato; nin pan, nin alforxas, nin cartos na faixa. Que calzasen sandalias, pero que non levasen máis ca unha túnica. E avisounos:

—Cando entredes nunha casa, permanecede nela ata que marchedes. Se nalgún lugar non vos acollen nin vos escoitan, ídevos, sacudindo o po dos vosos pés, para que lles sirva de aviso.

Marcharon e predicaron a conversión. Botaban fóra moitos demoños e curaban os enfermos, unxíndoos con aceite.

Tempo Ordinario: 14ª semana

7 de xullo: Domingo 14º do Tempo Ordinario.

1ª lectura: Ez 2, 2-5. Salmo: 122, 1-2a. 2bcd. 3-4

2ª lectura: 2 Cor 12, 7-10

Evanxeo: Mc 6, 1-6

Nunha ocasión saíu Xesús de onde estaba e foi para a súa vila acompañado polos seus discípulos. Cando chegou o sábado, empezou e ensinalos na sinagoga. E moita da xente que o escoitaba dicía abraiada:

—¿De onde lle veñen a este todas esas cousas? ¿Qué sabedoría é esa que lle ensinaron, e como pode facer tantos milagres pola súa man? ¿Non é este o carpinteiro, fillo de María e irmán de Santiago, Xosé, Xudas e máis Simón, e as súas irmáns non viven aquí connosco?

Estaba realmente escandalizados. Pero Xesús díxolles:

—Non hai profeta máis desprezado en ningún lugar que na súa terra, na súa casa, ou entre os seus parentes.

E non puido realizar alí ningún milagre, fóra dalgunhas curacións que fixo impoñendo as mans. estaba sorprendido por aquela incredulidade.