Tempo Ordinario: 34ª semana

 

26 de novembro: Xesús Cristo, rei do universo.

1ª lectura: Ez 34, 11-12. 15-17. Salmo: 22, 1-2a. 2b-3. 5. 6.

2ª lectura: 1Cor 15, 20-26. 28.

Evanxeo: Mt 25, 31-46.

Unha vez díxolles Xesús aos seus discípulos:

—“Cando veña o Fillo do Home na súa gloria e todos os anxos con el, sentará no seu trono glorioso. Diante del xuntaranse todas as nacións; e separará uns dos outros, como xebra o pastor as ovellas das cabras. E poñerá as ovellas á súa dereita e as cabras á súa esquerda.

Entón dirá o rei aos da súa dereita:

—“Vinde, benditos do meu Pi, recibide a herdanza do reino preparado para vós desde a creación do mundo. Porque tiven fame e déstesme de comer; tiven sede e déstesme de beber; fun forasteiro e acolléstesme; estiven en coiro e vestístesme; enfermo e visitástesme; na cadea e viñéstesme ver.”

Entón preguntaranlle os xustos:

—“Señor, cando te vimos famento e che demos de comer, ou sedento e che demos de bebe? Cando te vimos forasteiro e te acollemos ou en coiro e te vestimos? Cando te vimos enfermo ou na cadea e te visitamos?”

O rei contestaralles:

-_”Dígovolo de verdade: Canto fixestes cun destes irmáns meus máis pequenos, fixéstelo comigo.

E diralles logo aos da súa esquerda:

—”Arredade de min, malditos, ide para o lume eterno, preparado para o Santán e para os seus anxos. Porque tiven fame e non me destes de comer; tiven sede e non me destes de beber; fun forasteiro e non me acollestes; estiven en coiro e non mevesdtiste3s; enfermo e na cadea e non me visitastes.”

Entón tamén eles lle preguntarán:

—“Señor, cando te vimos famento ou sedento, forasteiro ou en coiro, enfermo ou na cadea, e non che acudimos?”

El responderalles:

—“Dígovolo de verdade: Canto deixastes de facerlle a un destes máis pequenos, deixastes de mo facer a min.”

Estes irán ao castigo eterno e os xustos á vida eterna.”

Tempo Ordinario: 33ª semana

19 de novembro: Domingo 33 do tempo ordinario.

1ª lectura: Pr 31, 10-13. 19-20. 30-31. Salmo: 137, 1-2. 3. 4-5.

2ª lectura: 1Tes 5, 1-6.

Evanxeo: Mt 25, 14-20.

Nunha ocasión díxolles Xesús aos seus discípulos esta parábola:

—“Un home que ía saír de viaxe chamou polos seus criados e entregoulles os seus bens. A un deulle cinco talentos, a outro dous e a outro un; a cadaquén segundo a súa capacidade. Despois marchou.

Deseguida, o que recibira cinco talentos foi negociar con eles e gañou outros cinco; do mesmo xeito o que recibira dous gañou outros dous. Pero o que recibira un, foi cavar un burato na terra e escondeu o diñeiro do seu amo.

Ao cabo de moito tempo chegou o amor daqueles criados, pedíndolles contas. Achegouse o que recibira cinco talentos e presentou outros cinco, dicindo: “Señor, cinco talentos me entregaches; velaquí outros cinco que gañei.”

Díxolle o seu amo: “Moi ben, criado fiel e cumpridor. Xa que fuches fiel no pouco, poñereite á fronte do moito. Pasa a gozar da festa do teu amo.”

Achegouse o que recibira dous talentos e dixo: “Señor, dous talentos me entregaches; velaquí outros dous que gañei”.

Díxolle o seu amo: “Moi ben, criado fiel e cumpridor. Xa que fuches fiel no pouco, poñereite á fronte do moito.Pasa a gozar da festa do teu amo.”

Achegouse tamén o que recibira un talento e dixo: “Señor, sei moi ben que es un home duro, que segas onde non sementaches e recolles onde non botaches. Como collín medo, fun agachar na terra o teu talento; aquí tes o que é teu.”

Pero o seu amor respondeulle: “Criado ruín e lacazán! Con que sabías que segas onde non sementei e recollo onde non botei? Pois deberías ter o meu diñeiro posto no banco, de modo que, ao volver eu, puidese recoller o que é meu cos intereses. Así que quitádelle o talento e dádello ao que ten dez: Porque ao que ten háselle dar e abondo; pero ao que non ten aínda o que ten se lle ha quitar. E ao criado inútil botádeo fóra á escuridade; alí haberá pranto e renxer de dentes.”

Tempo Ordinario: 32ª semana

12 de novembro: Domingo 32 do tempo ordinario.

1ª lectura: Sab 6, 12-16. Salmo: 62, 2. 3-4. 5-6. 7-8.

2ª lectura. 1Tes 4, 13-18.

Evanxeo. Mt 25, 1-13.

Unha vez díxolles Xesús aos seus discípulos esta parábola:

—“O Reino dos Ceos parecerase a dez mociñas que, collendo os seus candís, saíron recibir o noivo. Cinco eran necias e cinco asisadas. As necias colleron os candís, pero non os encheron de aceite; as asisadas, en troques, cos candís levaron tamén as aceiteiras cheas.

Como o noivo tardaba, pegoulles o sono e botaron unha soneca. Alá pola medio noite oíuse berrar: “Veña, que chega o noivo, ídeo recibir!” Erguéronse todas aquelas mociñas e prepararon os candís. Entón dixéronlles as necias ás asisadas: “Dádenos un chisco de aceite, que os nosos candís esmorecen”. Responderon as asisadas: “Non vaia ser que non chegue para vós e para nós; mellor será que vaiades á tenda e que o merquedes”.

No intre que elas ían mercalo chegou o noivo, e as que estaban preparadas entraron con el no banquete de vodas e pechouse a porta.

Máis tarde chegaron as outras mociñas chamando: “Señor, Señor, ábrenos!” Pero el respondeulles: “Asegúrovos que non vos coñezo”.

Vixiade, logo, xa que non sabedes nin o día nin a hora.

Traballo entre sesións curso 2023 - 2024

  

Xesús, o rostro humano de Deus

Para o traballo das mañás:

Texto base:

Rafael Aguirre, Carmen Bernabé, Carlos Gil: Qué se sabe de... Jesús de Nazaret. Verbo Divino, (5ª reimpresión, 2018)

Textos complementarios:

Andrés Torres Queiruga: Repensar la cristología. Verbo Divino, 1995

Manuel Regal Ledo: Xesús, aquel home de aldea, Encrucillada, 2008; Jesús, aquel hombre de pueblo, PPC, 2016

 

Para o traballo dos grupos pola tarde:

José Antonio Pagola: Jesús. Aproximación histórica. PPC, 2007

1ª e 2ª sesión 

(4 de novembro e 16 de decembro de 2023)

Mañá:

Qué se sabe de... Jesús de Nazaret

- 4 de novembro: Investigación actual sobre Xesús (cap. 1 páx 17-34)

- 16 de decembro: Xesús plenamente humano (cap. 2 páx 35-64 e cap. 6 páx 125-142)

Cuestións que poden ir orientando a túa lectura:

Fixarse un pouco en:

1.- No cambio moderno da Igrexa e da teoloxía

- que aspectos da cultura xeral che parecen máis importantes para a fe.

- a idea que tiñas de Cristo cres que era realista e verdadeiramente humana?

2.- Cales son os principais puntos que cómpre reformar?

3.- Que quere dicir: "Cristoloxía desde abaixo"?