Tempo Ordinario: 22ª semana

3 de setembro: Domingo 22 do tempo ordinario

1ª lectura: Xer 20, 7-9. Salmo. 62, 2. 3-4. 5-6. 8-9.

2ª lectura: Rom 12, 1-2

Evanxeo: Mt 16, 21-27

Nunha ocasión comezou Xesús a aclararlles aos seus discípulos que tiña que ir a Xerusalén, e que alí o ían facer padecer moito os anciáns, os sumos sacerdotes e os letrados; que o ían executar e que ao terceiro día había resucitar.

Pedro, colléndoo á parte, empezou a rifar con el, dicindo:

—“Deus te libre, Señor; a ti non che pasará nada diso de maneira ningunha.”

Pero el, volvéndose, díxolle a Pedro:

—“Arreda de min, Satanás! Ti es un tentador para min, porque non te deixas guiar por Deus sen´çon pola xente.

Entón díxolles Xesús aos seus discípulos:

—“Se alguén quere vir comigo, renegue de si mesmo, cargue coa súa cruz e sígame. Porque quen queira poñer salvo a súa vida, perderaa; pero quen a perda por min, encontraraa.

Pois de que lle serve a unha persoa gañar o mundo enteiro se arruína a súa vida? E que pode dar unha persoa en troco pola súa vida?

Porque o Fillo do Home ha vir na gloria de seu Pai cos seus anxos; entón pagará a cadaquén conforme á súa conduta.

Tempo Ordinario: 21ª semana

27 de agosto: Domingo 21 do tempo ordinario

1ª lectura: Is 22, 19-23. Salmo: 137, 1-2a.2bc-3, 6 e 8bc

2ª lectura: Rom 11, 33-36

Evanxeo Mt 16, 13-20

Unha vez chegou Xesús ´comarca de Cesarea de Filipo e facíalles esta pregunta aos seus discípulos:

—“Quen di a xente que é o Fillo do Home?”

Eles responderon:

—“Uns din que Xoán Bautista; outros, que Elías; outros, que Xeremías ou algún dos profetas.”

El insistiu:

—“E vós, quen dicides que son eu?”

Respondeu Simón Pedro:

—“Ti es o Mesías, o Fillo de Deus vivo.”

E Xesús contestoulle:

—“Ditoso ti, Simón, Fillo de Xonás, porque non cho revelou nin a carne nin o sangue, senón meu Pai, que está nos ceos. E eu dígoche: Ti es Pedro e sobre esta pedra vou edificar a miña Igrexa, e as portas do inferno non prevalecerán en contra dela. Dareiche as chaves do Reino dos Ceos; todo o que ates na terra ficará atado nos ceos; e todo o que desates na terra ficará desatado nos ceos.”

E mandoulles aos discípulos que non dixesen nada de que el era o Mesías.

Tempo Ordinario: 20ª semana

20 de agosto: Domingo 20 do tempo ordinario

1ª lectura: Is 56, 1. 6-7. Salmo. 66, 2-3. 5. 6 e 8.

2ª lectura: Rom 11, 13-15. 29-32.

Evanxeo: Mt 15, 21-28

Nunha ocasión Xesús foi para a comarca de Tiro e Sidón. E apareceu unha muller cananea daqueles contornos, que berraba:

—“Compadécete de min,Señor, Fillo de David; a miña filla está atormentada por un demo.”

Pero el non respondeu palabra. Achegándoselle os seus discípulos, rogáballe;

—“Despídea, que vén berrando detrás de nós.”

El contestoulles:

—“Non fun enviado máis que ás ovellas extraviadas da casa de Israel.”

Pero ela alcanzounos e, prostrándose, suplicoulle:

—“Señor, váleme!”

El respondeulle:

—“Non é ben quitarlles o pan aos fillos para llelo botar aos cadelos.”

Pero ela contestou:

—“Non é, Señor, non; pero tamén os cadelos comen das faragullas que caen da mesa dos seus amos.”

Entón respondeulle Xesús:

—“Muller, a túa fe é ben grande: fágase, logo, como desexas!”

E a súa filla ficou sa naquela hora.

Tempo Ordinario: 19ª semana

13 de agosto: Domingo 19 do tempo ordinario

1ª lectura: 1Re 19, 9a. 11-13a. Salmo: 84, 9ab-10. 11-12. 13-14.

2ª lectura:Rom 9, 1-5.

Evanxeo: Mt 14, 22-33

Despois de que a multitude comera a fartar, de seguida mandou Xesús aos seus discípulos que embarcasen e que fosen diante para a outra banda do mar, mentres el despedía a xente. Despois de despedila, subiu ao monte para orar el só, e alí colleuno a anoitecida.

E, xa a moitos metros no medio do mar, as ondas batían na barca, pois levaban o vento en contra. Ao riscar o día, Xesús foi cara a eles camiñando polo mar. Cando os discípulos o viron camiñar polo mar, dicían asustados:

—É unha pantasma.

E, cheos de medo, empezaron a berrar.

Deseguida faloulles Xesús dicindo:

—“Tranquilo, que son eu. Non teñades medo.”.

Respondeulle Pedro:

—“Señor, se es ti, mándame que vaia onda ti, camiñando pola auga.”

El díxolle:

—“Ven.”

Baixou Pedro da barca e púxose a camiñar pola auga, dirixíndose a Xesús. Pero, ao sentir o vento forte, colleu medo e, cando empezou a afundirse, púxose a berrar:

—“Señor, sálvame!”

Axiña Xesús, dándolle a man, agarrouno e díxolle:

—“Home de pouca fe, por que dubidaches?

Ao subiren eles á barca, quedouse o vento. Os que estaban na barca prostráronse ante el dicindo:

—“Realmente ti es Fillo de Deus.”

Tempo Ordinario: 18ª semana

  

6 de agosto: festa da Transfiguración do noso Señor

1ª lectura: Dan 7, 9-10. 13-14. Salmo 96, 1-2. 5-6. 9.

2ª lectura: 2Pe 1, 16-19.

Evanxeo: Mt 17, 1-9

Nunha ocasión colleu Xesús a Pedro, a Santiago ea Xoán seu irmán, e subiu con eles sos a un monte alto. Alí transfigurouse diante deles; o seu rostro resplandecía coma o sol, e os seus vestidos viraron brancos coma a luz. Nisto apareceron Moisés e mais Elías falando con el.

Pedro colleu a palabra e díxolle a Xesús: Farei aquí tres tendas, unha para ti, outra para Moisés e outra para Elías.

E aínda estaba falando cando apareceu unha nube luminosa que os cubriu; e unha voz saíndo da nube dixo:

—Este é o meu Fillo benquerido, o meu predilecto: escoitádeo.

Ao escoitaren isto, os discípulos caeron debruzados, cheos de temor. Xesús achegándose, tocounos e díxolles:

—Erguédevos, non teñades medo!

E levantando os ollos, non viron a ninguén fóra de Xesús. Cando baixaban do monte, Xesús encargoulles:

—Non lle faledes desta visión a ninguén, ata que o Fillo do Home resucite de entre os mortos.