26 de abril: domingo
3º de Pascua
Evanxeo: Lc 24, 13-35
Aquel mesmo día dous dos discípulos ían
camiño de Emaús, unha aldea que está a uns dez quilómetros de Xerusalén. Ían
falando de canto pasara. E resulta que mentres parolaban e discutían, Xesús en
persoa achegouse e camiñaba canda eles. Pero os seus ollos estaban
incapacitados para o recoñeceren. Entón preguntoulles:
—¿De que ides falando polo camiño?
Eles pararon cun aspecto moi tristeiro, e
Cleofás, un deles, respondeulle:
—¿Seica es ti o único forasteiro en Xerusalén
que non sabe nada do que pasou alí durante estes días?
El preguntou:
—¿De que, logo?
Eles contestaron:
—Do asunto de Xesús o Nazareno, que foi
profeta poderoso en obras e palabras, ante Deus e ante o pobo todo; de como os
nosos sumos sacerdotes e demais xefes o condenaron a morte e o crucificaron.
Nós esperabamos que el fose quen liberase a Israel, pero xa van alá tres días
dende que pasaron estas cousas. Claro que algunhas mulleres das nosas déronnos
un susto, porque foron ao riscar o día ao sepulcro e, ao non atoparen o corpo,
volveron falando dunha visión de anxos, que lles aseguraron que el vive. E
algúns dos nosos alá foron ao sepulcro e atopárono todo como as mulleres
dixeran; pero a el non o viron.
Entón díxolles:
—Que parvos e lentos sodes para crer todo o
que anunciaron os profetas! E logo ¿non cumpría que o Cristo padecese todo
isto, antes de entrar na súa gloria?
E comezando por Moisés e todos os profetas,
foilles interpretando o que as Escrituras falaban del.
Ao entraren na aldea onde ían, fixo como quen
quería seguir para adiante. Pero eles porfiáronlle, dicindo:
—Queda connosco, porque se fai tarde e a
noite bótase enriba.
Quedou con eles. E mentres estaban na mesa,
colleu o pan, bendiciuno e partiuno e déullelo. Entón abríronselles os ollos e
recoñecérono, pero el desapareceu. E dixeron:
—¿Non ardía o noso corazón, cando nos falaba
polo camiño interpretándonos as Escrituras?
E levantándose axiña, volveron a Xerusalén.
Alí atoparon os once reunidos cos seus acompañantes, que dicían:
—É certo, o Señor resucitou e apareceuse a
Simón.
Eles tamén contaron o que lles pasara polo
camiño e como o recoñeceran no partir o pan.