Tempo Ordinario: 31ª semana

 

31 de outubro: Domingo 31º do Tempo Ordinario

1ª lectura: Sab 11, 22—12, 2. Salmo: 144, 1-2. 8-9. 10-11. 13cd-14.

2ª lectura: 2 Tes 1, 11—2, 2

Evanxeo: Lc 19, 1-10

Un día chegou Xesús a Iericó e pasaba atravesando a cidade. Había alí un home chamado Zaqueo, xefe dos recadadores e moi rico. Intentaba ver quen era Xesús, pero impedíallo a xente, pois el era pequeneiro. Entón botou a correr e subiu a unha figueira para velo, porque ía pasar por alí. Ao pasar Xesús por aquel lugar, levantou a vista e díxolle:

—Zaqueo, baixa de contado, que hoxe teño que parar na túa casa.

El baixou deseguida e acolleuno moi contento. Pero vendo aquilo, a xente empezou a murmurar:

—Entrou a se hospedar na casa dun pecador.

Zaqueo, posto de pé, díxolle ao Señor:

—Señor, darei a metade de todo canto teño aos pobres e, se algo roubei a alguén, devolvereille catro veces máis.

Entón Xesús dixo:

—Hoxe chegou a salvación a esta casa, pois tamén este é fillo de Abraham. Porque o Fillo do Home veu buscar e salvar o que estaba perdido.

Tempo Ordinario: 30ª semana

  

23 de outubro: Domingo 30º do Tempo Ordinario

1ª lectura: Eclo 35, 15b-17. 20-22a. Salmo: 33, 2-3. 27-28. 29 e 23.

2ª lectura: 2 Tim 4, 6-8. 16-18.

Evanxeo: Lc 18, 9-14

Unha vez propúxolles Xesús esta parábola referíndose a algunhas persoas que créndose perfectas estaban moi seguras de si mesmas e desprezaban os demais:

Dous homes subiron ao templo a orar; un era fariseo e outro recadador de impostos. O fariseo, de pé, oraba para os seus adentros deste xeito: “Meu Deus, douche grazas porque non son ladrón, inxusto e adúltero coma os demais; nin coma ese recadador. Gardo o xaxún dúas veces por semana e pago o décimo de todo canto gaño”.

O recadador, en cambio, manténdose a distancia, non se atrevía nin a levantar os ollos ao ceo, senón que, petando no peito, dicía: “Meu Deus, ten compaixón de min, que son un pecador”.

Asegúrovos que este baixou reconciliado con Deus para a súa casa e, en cambio, o outro non. Porque calquera persoa que se teña por moito será rebaixada, e calquera que se rebaixe será enaltecida.

Tempo Ordinario: 29ª semana

16 de outubro: Domingo 29º do Tempo Ordinario

1ª lectura: Éx 17, 8-13. Salmo: 120, 1-2. 3-4. 5-6. 7-8.

2ª lectura. 2 Tim 3, 14—4,2.

Evanxeo: Lc 18, 1-8.

Unha vez propúxolles Xesús unha parábola acerca da necesidade de orar sempre, sen cansar:

—Había nunha vila un xuíz que nin temía a Deus nin respectaba a xente. Na mesma vila había tamén unha viúva, que acudía a el dicíndolle: “Faime xustiza fronte ao meu contrario”. El durante moito tempo non lle fixo caso ningún; pero despois cavilou: “Aínda que non temo a Deus nin respecto a xente, como esta viúva me está amolando, voulle facer xustiza, para que non me siga toleando toda a vida”.

E o Señor continuou:

—Escoitade o que di un xuíz perverso. ¿E logo Deus non lles vai facer xustiza aos seus elixidos, que chaman día e noite, e non vai ter paciencia con eles? Asegúrovos que lles fará xustiza a tempo. Pero cando chegue o Fillo do home, ¿el atopará fe sobre a terra?

Tempo Ordinario: 28ª semana

9 de outubro: Domingo 28º do Tempo Ordinario

1ª lectura: 2 Re5, 14-17. Salmo: 97, 1. 2-3ab. 3cd-4.

2ª lectura: 2 Tim 2, 8-13.

Evanxeo: Lc 17, 11-19

Unha vez, indo Xesús camiño de Xerusalén, cando pasaba entre Samaría e Galilea, ao entrar nunha aldea, saíronlle ao paso dez leprosos. Pararon ao lonxe e suplicáronlle berrando:

—Xesús, mestre, ten dó de nós.

El, ao velos, díxolles:

—Ídevos presentar aos sacerdotes.

E aconteceu que, cando ían para alá, quedaron limpos. E un deles, ao se decatar de que estaba curado, volveu loando a Deus con grandes voces. E prostrándose rostro en terra, aos pés de Xesús, deulle as grazas. Era un samaritano. Xesús dixo:

—¿Non foron dez os que quedaron limpos? ¿Onde están os outros nove? ¿Ninguén, fóra deste estranxeiro, volveu para lle dar gloria a Deus?

E engadiu:

—Érguete e vaite; salvoute a túa fe.