29 de agosto: Domingo 22º do Tempo Ordinario
1ª lectura: Dt 4, 1-2. 6-8. Salmo: 14, 2-3a. 3cd-4ab. 5
2ª lectura: Sant 1, 17-18. 21b-22. 27
Evanxeo: Mc 7, 1-8. 14-15. 21-23
Nunha ocasión reuníronse con Xesús un grupo de fariseos con algúns letrados chegados de Xerusalén, e viron que os discípulos comían con mans impuras, é dicir, sen antes lavaren as mans. (É sabido que os fariseos e os xudeus todos non comen sen lavaren ben as mans, seguindo así as vellas tradicións; e cando chegan da rúa, tampouco comen sen se bañaren antes; tamén están moi apegados a outras tradicións, como o lavar vasos, xerras e bandexas.) Por iso os fariseos e máis os escribas preguntáronlle:
—¿Por qué os teus discípulos non se portan conforme a tradición dos devanceiros, senón que comen con mans impuras?
El contestoulles:
—Que ben profetizou Isaías de vós, hipócritas, como está escrito: “Este pobo hónrame cos labios, pero o seu corazón está lonxe de min. Danme un culto inútil, porque a doutrina que ensinan non son máis que costumes humanos.”
Rexeitades os mandados de Deus e agarrádesvos ás tradicións humanas.
E, convocando a xente, dicíalles:
—Escoitádeme todos e procurade entender. Nada do que hai fóra do ser humano pode manchalo ao entrar nel; pero o que sae do ser humano, iso si que o mancha. Porque de dentro, do corazón do ser humano, xorden os malos pensamentos, as fornicacións, os roubos, os asasinatos, os adulterios, as cobizas, as maldades, os fraudes, os desenfreos, as envexas, as blasfemias, a soberbia, os desatinos. Todos eses males saen de dentro e manchan o ser humano.