Tempo Ordinario: 5ª semana

4 de febreiro: 5º domingo do Tempo Ordinario

Evanxeo: Mc 1, 29-39

Meditación

O Evanxeo de hoxe fálanos dun día máis ou menos normal de Xesús: ir á casa duns veciños amigos, preocuparse pola señora que está enferma, animala, incorporala ao gozo familiar; logo preocuparse por outros veciños e veciñas que tamén andaban coa vida a rastro por diferentes razóns e facer o que podía para alivialos; logo deitarse e a durmir; e despois erguerse cedo e buscar un lugar arredado, silencioso, para rezar, ata que o veñen buscar e lles recorda aos seus amigos e amigas que así hai que andar día tras días, espallando a palabra e a forza de Deus por toda a contorna.

Primeiro, é bo pensar que a nosa casa, a nosa familia, cada un, cada unha de nós, somos tamén dalgunha maneira visitados por Xesús; tamén el nos ofrece a súa presenza e a súa forza de ben. Logo, é bo pensar que ese estilo de Xesús, tan sinxelo, tan popular, tamén o podemos practicar nós, algo polo menos; e de feito cantas veces nas aldeas nós facemos iso: ir visitar a un veciño/a, preocuparnos pola saúde da xente da casa, ofrecernos para axudar se necesario for, rezar algo, ir visitar á residencia a unha veciña enferma, e ir así creando, con cousiñas pequenas, un ambiente de ánimo, de alegría, de esperanza entre nós. Igual onde nos custa máis é niso de buscar un sitio silencioso e arredado para estar algo a soas con Deus; pero precisamente aí era onde Xesús atopaba forzas para facer tanto ben como logo facía.

do 27 de xaneiro de 2018 ao 10 de marzo de 2018

Lecturas:

Texto base:

"Introducción al Antiguo Testamento" J.L Sicre Verbo Divino 1993

Textos complementarios:

"Un concepto actualizado de la revelación" Texto: A. T. Queiruga

"Cómo se formó a Biblia" Texto: A. T. Queiruga

"Para leer la Biblia" Etienne Charpentier - Cuadernos bíblicos 1 Verbo Divino

4º Encontro: (10 de marzo de 2018)

Lectura:

Introducción al Antiguo Testamento. José Luis Sicre, Verbo Divino, Estella (Navarra), páxs. 177-252 (edición primeira), ou 229-311 (edición segunda).

Cuestións que poden ir orientando a túa lectura:

1. Que pensabas que era un profeta? Que pensas agora?
2. Como lles "falaba" Deus aos Profetas?
3. Que temas che parecen máis fundamentais nos anuncios proféticos?
4. Que profeta ou que predicación profética é a que máis che gusta, impacta, sorprende?
5. Facerse unha idea dos distintos tipos de profeta, e tamén da súa historia.
6. Por que "calou" o profeta?

3º Encontro curso 2017 / 2018

Profetas e profetisas caladas: anuncio e denuncia.

“A presenza de Deus hoxe tamén se chama rohingya”

Empezamos tomando conciencia da nosa presenza en Deus. Pechamos os ollos, se queremos. Sentimos o noso corpo todo…, a nosa mente toda …, o noso sentir todo…, pero acalamos todo ese noso ser e atendemos ao Deus no que moramos. Todo o noso ser está fixo nel, orientado a el, centrado nel.

1.- Cantiga

SEÑOR, DEUS NOSO, QUE ADMIRABLE É O TEU NOME

EN TODA A TERRA, EN TODA A TERRA!

E estamos un pequeno tempo en silencio.

Tempo Ordinario: 4ª semana

28 de xaneiro: 4º domingo do Tempo Ordinario

Evanxeo: Mc 1, 21-28

Meditación

Xesús estivo no medio de nós levantando sempre o ánimo da xente. A ensinanza de Xesús non eran "rollos" doutrinais; era palabra viva, que chegaba á vida, aos problemas da xente; sintonizaba con eles e daba forzas para afrontalos. Vivimos e compartimos así a ensinanza de Xesús?

Malos espíritos témolos todos, o que non quere dicir que anden por aí, ao redor de nós, demiños con cornos e rabo. Todo o que nos desalenta, o que nos anula, o que nos despreza, o que nos rouba a dignidade, o que nos desune, é un mal espírito; podémoslle dar entrada na nosa vida ou non. Non é doado combater eses malos espíritos. Xesús dános forza para facelo. Xesús dános o recurso da comunidade cristiá para facelo. Xesús dános a compaña de persoas crentes no humano e no divino para facelo.

Tempo Ordinario: 3ª semana

21 de xaneiro: domingo 3º do Tempo Ordinario

Evanxeo: Mc 1, 14-20

Meditación

Por qué a Boa Nova, a Boa Noticia de Deus, que Xesús anunciaba con tanta ilusión, perdeu entre nós ese aquel de Boa Noticia, de cousa alegre e alentadora? Que temos feito dela para que a xente a escoite con indiferenza e pase dela? Que temos feito desta Boa Noticia de Deus, que Xesús nos puxo nas mans? En que a temos convertida? Pero tamén nos podemos preguntar: Qué é o que tanto lles vai aos homes e mulleres do noso tempo, dos nosos pobos e cidades, que é o que nos vai tamén a nós, para que a Boa Noticia de Xesús non lles soe a cousa atractiva, e a vexan como algo que ole a aburrimento e inutilidade? Por que os homes e mulleres de hoxe pechan os seus oídos aos ofrecementos de Xesús? Cousa da mensaxe? Cousa do mensaxeiro? Cousa de quen escoita a mensaxe?

E Xesús nos desiste, convencido como está de que o que ofrece é realmente algo ben alegre e curador e alentador para todos e todas nós. E por iso segue chamándote a ti, a min, a calquera persoa de boa vontade a botarlle unha man. Queres colaborar con Xesús polas cousas polas que Xesús loitaba?

Tempo Ordinario: 2ª semana

14 de xaneiro: 2º domingo do Tempo Ordinario

Evanxeo: Xn 1, 35-42

Meditación

Xesús buscou amigos e amigas coas que compartir os soños que levaba no seu corazón: unha nova maneira de tratar con Deus que levaba a unha nova maneira de tratar coa xente. Pero é ben curioso o modo como se vai creando ese grupo de amigas e amigos con Xesús. Todo se fai non a partir de teorías nin de doutrinas, senón de experiencias compartidas. Xesús invítaos á súa casa, pasan o día con el, e logo cóntanlle aos amigos o que alí viviran. É ben importante iso de contactar con Xesús, de quedar con el, de pasar o día con el. As persoas e comunidades cristiás encontramos nesas "quedadas" con Xesús a luz para entender a fondo o seu proxecto de vida e a forza para poder implicarnos nel. Podemos quedar con Xesús de maneiras diferentes; o seu espírito fálanos no silencio do corazón; tamén nos fala nos evanxeos; tamén nos fala na comunidade cristiá, naquelas persoas que máis teñen practicado iso de quedarse con Xesús; e fálanos cun falar moi vivo e provocador na vida, na palabra, no silencio da xente pobre, por exemplo a xente inmigrante, hoxe que celebramos o día das migracións. Xesús dinos hoxe: vide e veredes.

Tempo Ordinario: 1ª semana

TEMPO ORDINARIO

O primeiro domingo do Tempo Ordinario celebramos o Bautismo do Señor. A partir deste domingo empezamos o tempo litúrxico que chamamos "tempo ordinario"; ordinario porque nel non nos preparamos especialmente para celebrar ningún dos grandes acontecementos da vida de Xesús.

Pero iso non quere dicir que neste tempo ordinario as nosas vidas non gocen tamén dun acompañamento sempre especial por parte de Deus, por parte de Xesús, por parte do seu Espírito. Nós imos vivindo as nosas vidas, sempre ben importantes, aínda que nela non pasen grandes acontecementos, pero é a nosa vida: o noso traballo, os nosos amores, os nosos fillos e fillas, a nosa vida familiar e veciñas, a nosa parroquia, a nosa comunidade cristiá, a nosa sociedade, a nosa vida política, o noso mundo coas súas grandezas e miserias.

E a carón noso, vai sempre Deus querendo entrar nas nosas vidas pola porta grande do amor e da amizade, para axudarnos a construírnos como homes e mulleres de ben, felices, solidari@s, pacificad@s dentro de nós e tamén cara á fóra no trato coa demais xente.

Para que poidamos gozar e aproveitarnos dese acompañamento, Xesús vai compartindo tamén a súa vida, nas miudezas que tivo día a día; para iso lemos cada día un anaquiño de Evanxeo, que neste ano vai ser especialmente o evanxeo de Marcos.

Así as nosas vidas pódense ir entretecendo, compenetrando, ata sermos un con Deus, con Xesús, co Espírito, como se nos invita no relato do Bautismo de Xesús co que empezamos este tempo.

Que o saibamos aproveitar con humildade e valentía.