27 decembro, 2016

1 de xaneiro: solemnidade de Santa María


Evanxeo: Lc 2, 16-21

Comentario:

Na celebración de hoxe, 1 de xaneiro, xúntanse varias cousas moi importantes: hoxe empeza un ano novo, o 2014, cousa que sempre nos conmove dunha maneira algo especial; hoxe é a Xornada Mundial da Paz, entendida non só coma vivencia persoal sinxela e fonda, senón tamén como ausencia de conflitos armados, nos que con tanta frecuencia morre moita xente e da máis débil e inocente da sociedade. E, a maiores, a liturxia segue axudándonos a entrar na fondura do misterio de vida que celebramos no Nadal, e para iso proponnos que reparemos especialmente en María de Nazaré, mamá de Xesús, da que tantas cousas sinxelas e auténticas podemos agradecer, celebrar e aprender.

23 decembro, 2016

Cousas do Nadal (II)

CREO EN TI, NENO DE BELÉN


Creo en ti, Xesús,
neno de Belén,
nacido de Xosé e de María,
como un de tantos,
traído e levado
desde o primeiro momento
polo Espírito de Deus,
e por iso mesmo,
fillo benquerido de Deus:
marea viva de solidariedade universal.

Creo en ti, Xesús,
neno de Belén,
que intentas xurdir
desde as miñas entrañas,
desde as entrañas por igual
de todos os homes e mulleres do mundo,
na medida cativa das nosas permisividades,
na medida sen medida dos teus desexos:
nenos no neno,
deuses en Deus
nun camiño de unidade
áspero e gozoso a un tempo.

Cousas do Nadal (I)

UN NENO NACEU NA ALDEA


Naceu un neno na aldea,
ai, que contento!,
é unha festa ver nacer
nenas e nenos.


Belén de Begonte
É labrega a súa nai,
dinlle María,
fiel a Deus e fiel á xente,
día tras día.

Labrego é o seu pai,
dinlle Xosé,
honrado cal non hai outro,
home de fe.

E cando naceu o neno,
naceu a luz,
naceu a paz, a alegría,
naceu Xesús.

Pois tal nome lle puxeran
os seus papás,
contaxiando cos seus soños
a aquel rapaz.

do 17 de decembro de 2016 ao 18 de febreiro de 2017


Lecturas:

  • TORRES QUEIRUGA, A., Recuperar a creación. Por unha relixión humanizadora. SEPT, 1996,
-- Deus crea por amor (Cap. II, páxs. 69-91)
-- Moral e teonomía (Cap. IV, páxs. 163-200)
  • LOUIS EVELY, Tú me haces ser. Sal Terrae.1990.

22 decembro, 2016

Segundo encontro do curso 2016 / 2017



O NOSO NADAL VIVENTE

Estamos de parto, como diciamos á mañá. Imos construír o noso Nadal vivente. Cada quen asome o papel que queira asumir nesta construción.

a) Retomamos a canción que nos acompañou pola mañá:

E RORRO, RORRO, MEU NENO
E RORRO, RORRO, MEU AMOR!

b) Imos lendo estas palabras do Papa Francisco para o Nadal:

Segundo encontro do curso 2016 / 2017


De parto no Nadal: na fraxilidade do humano, resplandece o humilde poderío de Deus. Somos parte da fraxilidade, estamos convocados ao noso particular alumbramento, persoal, colectivo. Como María, tamén nós ante Deus, ante os anxos de Deus.




Que criatura nova podería nacer de cada un, cada unha de nós?




25 de decembro: O Nadal, o nacemento do Señor


Evanxeos: 
Misa da noite: Lc 2, 1-14 / Misa do amencer: Lc 2, 15-20 / Misa do día: Xn 1, 1-18.

Comentario:

Celebramos o día do Nadal con tres celebracións específicas: unha á media noite, o que se chama vulgarmente “Misa do galo”; outra ao amencer e outra xa polo día, a unha hora máis ou menos avanzada. Este feito estanos indicando a grandeza do acontecemento que celebramos (Deus metido, revolto, introducido dentro do ser humano, do mundo, do cosmos, en Xesús de Nazaré, e en todos e todas nós, facendo unha unidade total, que nos recrea), e, en consecuencia, estanos indicando tamén como debemos darnos tempo para acoller, sopesar, valorar, agradecer, compartir, celebrar ese acontecemento. Comentamos os dous textos do evanxeo de Lucas, e deixamos o comentario ao evanxeo de Xoán para o domingo 2º despois de Nadal, día no que tamén se le ese evanxeo.

14 decembro, 2016

18 de decembro: Domingo 4º de Advento (A)


Evanxeo: Mt 1,18-24

Comentario:

Pasou hai poucos días. Estabamos facendo oración ao remate dun encontro do Movemento Rural Cristián de Galicia. Leramos o mesmo evanxeo deste domingo. De repente dúas persoas, labregas ambas, sinxelas ambas, unha tras doutra, dixeron con sentimento e firmeza que elas non crían que as cousas fosen así, que Xesús nacese desa maneira. Unha destas persoas incluso chegou a dicir: se Deus baixou para facer cousas coma esa do nacemento de Xesús, por qué no baixa tamén para frear moitas maldades e calamidades que hai polo mundo? Segundo fai un milagre, por qué non fai o outro? Aínda que non se diga ás claras, por medo, por vergonza, por non protestarlle ao cura, ou porque, ao fin e ao cabo, é algo que nos pode traer sen coidado na vida, hai moita, moita xente cristiá, católica, que ten este mesmo pensamento, e, canto ten ocasión ao xeito, dío.

06 decembro, 2016

11 de decembro: Domingo 3º de Advento (A)


Evanxeo: Mt 11,2-11

Comentario:

O Advento leva consigo unha ollada estendida cara a un futuro mellor, da man de Deus, da man de cantas persoas queiran colaborar con el na construción das persoas, das familias, dos pobos, das comunidades cristiás, do mundo. Non é posible vivir ben este tempo do Advento, se non é desde unha actitude de busca, de pregunta, de implicación, de meterse no allo das cousas, da vida. Non é posible vivir ben o Advento, se non é desde unha postura viva, inqueda. Por iso mesmo, é ben importante o que nos transmite Xoán Bautista, ese gran referente do Advento: estando na cadea, non se sente encadeado no seu vivir, segue estando inquedo, séguese facendo preguntas, segue soñando na “hora de Deus” (que é tamén a hora da xente, a hora do pobo), segue dándolle voltas a qué haberá que facer, a quén haberá que adherirse, con quén haberá que facer grupo, para que a bendición de Deus chegue ao pobo. Non estaría nada mal que nas nosas comunidades cristiás recuperásemos esta actitude do mestre Xoán. Estar vivos, vivas, para realizar a hora de Deus sobre nós, sobre o noso momento histórico.

04 decembro, 2016

8 de decembro: Solemnidade da Inmaculada Concepción


Evanxeo: Lc 1,26-38

Comentario:

Hai xente que pensa que esta Solemnidade da Inmaculada Concepción ten que ver coa concepción de Xesús, por iso de que se le neste día o Evanxeo que a conta; pero non, a Solemnidade da Inmaculada Concepción ten que ver coa concepción da Virxe María, aínda que ningún evanxeo nos diga nada dela. O dogma da Inmaculada Concepción, declarado tal polo papa Pío IX no ano 1854, vén afirmar que desde o primeiro momento da súa concepción a Virxe María estivo limpa de todo culpa, sen mácula, inmaculada, “polos méritos de Xesucristo, o seu fillo, redentor do xénero humano”. O misterio da presenza e da acción de Deus entre a xente toda, en María tamén, desborda as nosas capacidades de comprensión e, posiblemente, todo canto afirmemos, se quede moi lonxe da simplicidade e da fondura do actuar de Deus. Máis ca intentar analizar, descifrar, deberamos adorar, agradecer e deixarnos coller e levar pola forza do misterio sagrado de moitas cousas da vida, e das persoas que a vivimos.

01 decembro, 2016

4 de decembro: Domingo 2º de Advento (A)


Evanxeo: Mt 3,1-12

Comentario:

O evanxeo deste domingo e máis o do domingo seguinte están centrados na persoa e na obra de Xoán Bautista. Xoán Bautista foi un personaxe moi querido e venerado polas primeiras comunidades cristiás; liderou un movemento relixioso, do que, sendo adulto, Xesús formou parte, aínda que despois de distanciou del. A figura e as actividades de Xoán Bautista pódennos axudar a poñernos na actitude correcta para prepararnos a acoller ao Xesús, do que axiña celebraremos o seu nacemento, e a acoller tamén ao Xesús que a diario, de mil maneiras, se quere facer presente no medio de nós.