Traballo entre sesións: 29 de outubro-17 de decembro de 2011

PISTAS PARA O TRABALLO ENTRE SESIÓNS

(Primeira sesión: do 29 de outubro ao 17 de decembro)

Lecturas

GONZÁLEZ-CARVAJAL, L., Esta es nuestra fe. Teolofía para universitarios.

Sal Terrae, pxs. 163-169.

Cuestións que poden ir orientando a túa lectura:

• Por que non se pode vivir a fe en solitario?
• Como responde a túa parroquia ou comunidade a esta esixencia comunitaria?
• Como explicarías a relación entre Igrexa e Reino de Deu?
• Que aspectos positivos e que deficiencias encontras na Igrexa actual?
• Que podemos facer nós por unha Igrexa máis aberta ao Reino?

Tamén podes ler

GAUDIUM ET SPES (O gozo e a esperanza), constitución pastoral do Concilio Vaticano II, que trata sobre a Igrexa no mundo actual. Os nosos tempos xa non son os dos anos 60 do século pasado, datas do Concilio Vaticano II, pero este documento transmite unha maneira comprometida e cordial de sentirse e de facerse Igrexa no medio do mundo. Documento amplo, ás veces algo pesado, pero ben interesante.     

GAILLOT, J.,  GOMBAULT, A., Un catecismo con sabor a libertad, PPC, Madrid, 2011; especialmente o capítulo 5, pxs. 150-184. Como catecismo, pretende presentar en conxunto a fe cristiá, pero non tanto coma un compendio de verdades, senón coma unha maneira de estar hoxe e de actuar ante as diferentes realidades que van configurando a nosa existencia de cidadáns mundiais do século XXI. Simple e de fácil lectura.

Palabra de Deus

FEITOS DOS APÓSTOLOS           . Unha lectura continuada, meditada, crente deste libro do Novo Testamento pode axudar a devolvernos a admiración e a seducción por unha maneira viva de facer comunidade cristiá, de facer Igrexa.

CARTAS DE PAULO. En xeral todas as cartas de Paulo, o gran evanxelizador e promotor de comunidades cristiás, pódennos axudar a entender como se fai Igrexa diariamente, encarando todo tipo de dificultades, externas e internas. Se queres, podes facer unha lectura sistemática da primeira e da segunda Carta aos Corintios desde ese interese por descubrir con que vimbios vai tecendo Paulo o corpo eclesial.

EVANXEO DE MATEU, CAP. 18 e 23. O cap. 18 de Mateu é un capítulo cheo de resonancias comunitarias. Tamén o é, aínda que desde perspectivas moi distintas, o capítulo 23. Ler, meditar estes capítulos con vontade de conversión persoal e comunitaria, pode axudarnos moito.

Oración

            A lectura, a reflexión, o debate deben ir acompañadas da oración, para que poidamos realizar o que queremos: que se visibilice a través de nós, como individuos e como membros dunha comunidade cristiá, a presenza fresca, leda, liberadora, esixente, gratificante de Deus.

            Por se che pode axudar, ofrecémosche un posible esquema de oración.

Lugar e ambiente

            Coida o lugar e o ambiente de oración. Fóra ou dentro, paseando ou quieto, sentado ou de pé, como ti queiras. Pero coida elementos que ti vexas que che axudan e provocan ao encontro con Deus: algún obxecto, imaxe, foto, lugar da natureza...

Silencio

            Un momento de silencio, non para esquecer nada do da túa vida, senón para entrar con todo o que somos e temos na presenza de Deus. Ese Deus que nos envolve e posúe amorosamente. Ás veces cústanos facer silencio. Anímate, procura agrandar cada día os tempos deste silencio: 1 minuto, 2, 5, 10. Silencio gozado e vivido en Deus.

Loanza e agradecemento

            Loa e agradece a presenza de Deus en ti, noutras persoas, nas cousas da vida que che van sucedendo. Podes ir recordando esas cousas, feitos e persoas e loando a Deus ou agradecendo con fórmulas sinxelas: Alábote, Pai-Nai, por..., Agradézoche ... Podes cantar algo apropiado. Faino tranquilamente, deixando que o teu corazón se vaia enchoupando da loanza e agradecemento que Deus che merece e produce.

Lectura da Palabra de Deus

            Le un anaquiño dos dous capítulos do Evanxeo que se propoñen para ler, ou das cartas de Paulo aos Corintios. Acólleo. Vólveo ler. Repara primeiro no que Deus che ofrece, repara nas palabras, sentimentos, feitos de Xesús; tamén nas palabras, sentimentos, feitos das persoas que aparecen na escena.

            Acolle e agradece antes de nada o que esa Palabra de Deus che ofrece de don, de regalo, de promesa, de liberación. Déixate envolver niso.

            Xesús tamén te chama a colaborar coa súa tarefa. Pregúntate en que podes contribuír ti a que medre o ben de Xesús para a xente toda.

            Deixa que o teu corazón se volve a Xesús, se identifique con el, se una a el, na súa paixón por Deus e pola xente. Ábrete ao seu poder, ao seu Espírito, que é capaz de renovarte a fondo.

Noso Pai

            Reza o Noso Pai unida/o a Xesús, unida/o a todas as persoas crentes, unida/o á xente toda do mundo que precisa do regalo de Deus.

Remate

            Conclúe a túa oración cun canto de agradecemento que ti coñezas.

NOTAS:

1)      Repite, memoriza, escribe no teu Caderno de Oración aquilo especial que a oración de hoxe che regalou.

2)      Repara tamén no que máis che axudou hoxe a facer oración, no que máis che custou, para ir vendo dificultades e posibilidades e ilas traballando.