En memoria agradecida de Miguel Carneiro

Acolle nas túas mans, Señor da Vida,
a vida deste irmán que foi tan noso.
Distinta, irrepetible, cada vida
faise eterna no misterioso fondo
do teu amor que garda os nosos días
mentres dorme na terra o noso corpo.

Aínda sen saber cando nin como,
temos certo que ha vir a primavera
coa forza luminosa dun sol novo
que fará reverdecer a terra,
e aqueles que o amor ten no recordo
terán na túa paz ledicia eterna.
Amén

(Texto de Bernaldo García Cendán)