Primeiro encontro do curso 2015 / 2016

Corpo/Palabra/Silencio/Signo

Mt 13, 1-9

Cantiga:

SAÍU SEMENTAR O LABREGO

SEMENTE DE LUZ E DE VIDA

SAÍU SEMENTAR O LABREGO

SEMENTE DE PAN, SEMENTE DE VIDA.

Sábete terra,

terra amada,

terra bendicida,

terra sementada.

Sábete terra,

todo, toda ti feita terra.

Ábrete

como a terra se abre;

déixate ferir

pola tenrura agreste do arado.

Déixate riscar

pola grade da vida,

déixate amolecer

polo rastro da comunidade.

Faite suco e cal,

terra donda,

entraña de semente.

SAÍU SEMENTAR O LABREGO

SEMENTE DE PAZ EN XUSTIZA,

Sábete terra sementada

polo Pai de todas as sementes,

pola Nai de todos os imposibles.

Contémplate

como terra sementada.

Agradécete

como terra fecundada.

Gózate,

como terra esperanzada.

Cala,

acolle,

sen reservarte nada.

E Deus dirá.

Soamente el.

Soamente el.

SAÍU SEMENTAR O LABREGO

SEMENTE DE PAZ, DE PAZ EN XUSTIZA.

Facémonos eco cordial dalgunha palabra ou xesto do Evanxeo ou da reflexión anterior.

Silencio contemplativo: Durante 5 minutos, coa semente entre as palmas das mans, estamos en silencio, a expensas de Deus, no que estamos.

Despois compartimos algún desexo, expectativa. Rematamos dándonos ánimos e un abrazo.