21 marzo, 2016

Xoves Santo

Deixarse lavar os pés

"Pero, cando chegou onda Simón Pedro, este díxolle:
   - Señor, vasme lavar os pés ti a min?
Xesús respondeulle:
   - O que eu fago ti non o entendes agora; halo comprender despois.
Pedro replicoulle:
   - Ti non me lavaras os pés a min endexamais". (Xn 15,6-8a).

  • Deixarte lavar os pés por Xesús, pola xente, é deixarte aloumiñar e querer por Deus, pola xente.
  • Deixarte lavar os pés é deixarte coidar por Deus, pola xente.
  • Deixarte lavar os pés é ter conciencia da túa sucidade, do teu pecado, da túa debilidade.
  • Deixarte lavar os pés é aceptar agradecido/a as críticas e correccións dos demais.
  • Deixarte lavar os pés é querer medrar no ben, na bondade, na liberdade.
  • Deixarte lavar os pés é aceptar que todos/as precisamos de todos/as.
  • Deixarte lavar os pés é participar na alegría da xente pobre e débil.
  • Deixarte lavar os pés é gozar sentíndote digna/o da atención dos demais.
  • Deixarte lavar os pés é entender que o mellor da vida é o servizo.
  • Deixarte lavar os pés é tomar conciencia, con humildade, da propia dignidade.
  • Deixarte lavar os pés é ver o moito que vales aos ollos de Deus e da xente.
  • Deixarte lavar os pés é admitir a irmandade como sistema de vida.
  • Deixarte lavar os pés é dar e recibir confianza.
  • Deixarte lavar os pés é admitir que somos familia, comunidade.
  • Deixarte lavar os pés é vivir en constante agradecemento.
  • Deixarte lavar os pés é algo revolucionario.
  • Deixarte lavar os pés é o primeiro mandamento dunha relación sá con Deus.
  • Deixarte lavar os pés é máis difícil que lavarlle os pés á demais xente.


"Xesús respondeulle:
   - Se non te lavo, non terás parte comigo.
Exclamou Simón Pedro:
   - Señor, daquela os pés, as mans e maila cabeza" (Xn 13, 8b-9).



Ningún comentario:

Publicar un comentario

Reservámonos o dereito de determinar que comentarios non deben ser publicados co obxectivo de manter un diálogo respetuoso, enriquecedor e fluido.