2º Encontro 2018 / 2019

Oramos co corpo, cos signos, coas palabras, co silencio, in puritate cordis.

1.- De pé. Sen papel ningún. Acollámonos a nós mesm@s. Acollamos á xente que nos rodea dándonos as mans. Saibámonos acollidos por Deus.

Posiblemente nos apeteza cantar algo:

TÉNDEME A TÚA MAN,

QUE A MIÑA ESTÁ PRESTA

TEÑO LUME NO FOGAR.

TÉNDEME A TÚA MAN,

QUE A MIÑA ESTÁ PRESTA

NON ME FAGAS ESPERAR.

2.- Sentamos e lemos: Mt 11,25-26

Nunha ocasión orou Xesús desta maneira:

—Bendito sexas, meu Pai, Señor o ceo e máis da terra, porque lles escondiches estas cousas á xente sabia e entendida e llas revelaches á xente humilde. Si, meu Pai, bendito sexas por che agradar iso así.

3.- Salmo 113: (versión á luz do Evanxeo)

ALELUIA, ALELUIA, GLORIA A DEUS, ALELUIA, GLORIA A DEUS,

ALELUIA, GLORIA A DEUS

Loade, servidoras, servidores do Señor,

loade o nome do Señor.

Bendito sexa o nome do Señor,

agora e por sempre.

Desde o nacente ao poñente

loado sexa o nome do Señor.

Marabilloso entre os pobos é o Señor,

a súa gloria enche o universo.

Quen coma o Señor, noso Deus,

que sostén a nosa vida

e que se afana para coidar

do ceo e máis da terra?

El ergue do po a xente vulnerable,

levanta do esterco a xente empobrecida,

para lle dar asento cos máis nobres,

coas persoas máis nobres do seu pobo.

El pon á fronte da casa á estéril,

como nai ditosa de fillas e fillos.

4.- Facémonos eco de calquera palabra do evanxeo ou do salmo que nos conmovese máis.

Prolongamos o Evanxeo e o Salmo bendicindo a Deus polas situación nas que vexamos que a xente pequena, empobrecida, vulnerable, está sendo ennobrecida na súa dignidade, nos seus dereitos, na súa valoración.

Lembramos situacións nas que vexamos que aínda a xente vulnerable, empobrecida, pobre, non está sendo recoñecida como a Deus lle gusta.

5.- Volvemos ao momento primeiro: erguémonos, dámonos as mans, sentimos a calor do irmán/irmá, a calor de Deus. Rezamos o Noso Pai:

Noso Pai/Nai, en quen vivimos e existimos, santificado….

6.- Dámonos un bico de paz.