3º Encontro 2018 / 2019

 1.- Oramos coa mans: As mans falan de nós e fan teoloxía viva.

a) Mans unidas na palma: “A nai gardaba todas estas cousas no seu corazón.”(Lc 2, 51b).

b)  Mans sobre do rostro: “Señor, arreda de min, que son un pecador”(Lc 5,8b).

c)   Mans abertas cara arriba: “Meus amigos, xa somos fillos/as de Deus, pero aínda non está á vista o que seremos; sabemos que cando Xesús  apareza, nós seremos coma el.” (1Xo 3,2)

d)  Mans coas mans do próximo: “Xesús, conmocionado, alongou a man e tocouno, dicindo: Quero, queda limpo”.(1Mc 1,41).

e)  Mans acariñando: “E, collendo un neno, púxoo no medio deles, abrazouno e dixo…”(Mc 9,36).

CANTO:

BENDITO NAS NOSAS MANS

BENDITO NAS NOSAS MANS.

2.- Salmo 88: (versión á luz do Evanxeo)

Señor, Deus, meu salvador,

a ti clamo día e noite.

Na dor devezo por ti,

 no abatemento búscote sen descanso.

Estou farta de males,

a miña vida á beira do abismo.

Cóntanme xa entre os que baixan ao sepulcro,

son unha persoa sen remedio.

Estou abandonada entre os mortos,

coma os cadáveres botados  no sepulcro,

dos que parece que xa non te lembras,

como se alguén os retirase da túa man.

Botáronme nunha cova profunda,

nas tebras do abismo.

Sobre min pousa un mar de indignación,

todas as ondas me envolven.

Arrédanse de min os da propia familia,

son un noxo para eles.

Estou pechada e sen saída,

anubrados os ollos de pesar.

Todo o día estou a te chamar

estendendo as mans cara a ti.

Fas ti prodixios cos mortos?

Érguense os defuntos a te loaren?

Fálase do teu amor no sepulcro,

da túa fidelidade no reino da morte?

Coñécense nas tebras as túas marabillas,

a túa xustiza na terra do esquecemento?

Pero eu, Señor, clamo a ti,

a miña oración vai de mañá ao teu encontro,

porque me sinto como se ti me rexeitases, Señor,

como se ti me escondeses o teu rostro.

 

Desde a infancia son pobre e malpocada,

dobráronme os traballos da vida.

Esmáganme as penalidades,

consómenme os espantos e temores;

rodéanme coma auga o día enteiro,

asáltanme todos a un tempo.

Estou soa, sen amigas e compañeiras,

por única compaña teño as tebras.

3.- Ecos e prolongacións do salmo en nós, na nosa vida, no noso entorno.

Actualizamos algo o salmo. Compartimos en oración momentos, persoas, grupos sociais que vexamos envoltos nas amarguras que describe o salmo. Cada pouco oramos  cantando:

MIRA, MEU DEUS, AQUÍ ESTOU PARA QUERERTE,

ESTAS MANS, ESTAS MANS PARA SERVIRTE,

EN QUEN MÁIS PRECISE DELAS.

4.- Noso Pai/Nai, en quen vivimos e existimos...