PREGARIA 1
(Presentación da encíclica)
Manuel Regal Ledo
Fratelli tutti,
todas irmás e irmáns conxuntamente,
en familia,
así é á casa común,
así é o mundo ao que o Papa no nome de Deus nos invita.
Ese é o soño eterno de Deus,
que tantas veces nos soa a delirio.
Ese é o soño presente de Deus
para o noso mundo en tantos momentos crispado e violento,
canso, esgotado, ferido de pandemia.
Ese é o imposible soño humano
que co alento de Deus se fai posible.
Ese é o soño ao que Deus nos invita
como tarefa común,
como gozo e festa común.
Todos irmáns e irmás,
en todo e para todo,
nas oportunidades de traballo e de vida,
no ledo compartir das mesas abastecidas,
na festa dos afectos e namoros,
na saúde, na enfermidade, na morte, na postmorte, no ceo.
Soño sen limite ningún,
nin de espazo, nin de tempo.
Soño no que entramos todos os seres
animados e inanimados.
Soño sen exclusións de ningún tipo,
por ningunha razón,
sen máis preeminencias que a do máis amor,
a do máis servizo ao fogar común.
Soño espiritual e histórico,
soño realista,
inocente, pero non inxenuo,
tecido día a día coas engrenaxes cotiás
da economía, da política,
das relacións entre pobos, culturas e nacións;
e tamén cos vínculos diarios
das relacións, dos afectos, dos coidados mutuos, das amizades.
Soño humano e divino a un tempo,
soño evanxélico, con Xesús como forza, exemplo e guía.
A este soño estamos invitadas, invitados polo Papa
no nome de Deus
que eternamente nos fixo e quixo irmás, irmáns.
Apuntámonos a este soño con Deus, con Xesús, co Papa Francisco?
Bo día, quería compartir algo sobre o prólolo de Fratelli tutti.
ResponderEliminarGustoume o que di no n. 2 de que dedica esta carta á fraternidade e á amizade social. Paréceme importante xuntar as dúas cousas: fraternidade con amizade social, para non idealizar o amor, cousa á que tendemos moito na Igrexa; e amizade social con fraternidade para non espir a acción social de afectos e sentimentos, que son tan importantes sempre.
Tamén me gustou no n. 3 que se recorde o xesto de Francisco de Asis, tan significativo naqueles tempos de tanta agresividade, cando a cristiandade non pensaba máis ca en matar sarracenos, Francisco totalmente contra corrente, vai e fala, seguindo aquela idea súa de "non promover disputas nin controversias". Ai, canto falla nos fai isto no campo eclesial e xa non digamos no civil, político.
Gústame tamén moito iso de abrir o amor fraterno a todo o mundo (n. 6), porque hai máis mundo ca Galicia, España, ca o próspero occidente, aínda que hoxe esteamos como estamos polo Covid-19. E tamén me encanta iso de "soñar xuntos" do n. 8.